بسم رب المهدی (عج)
نوروز همان روز نوی است که با آغاز بهار ، در حقیقت سالی جدید برای شروع روز و روز گاری نو در سالیان حیات یک انسان یا ملت بارها تکرار می شود تا آدمی در گذر عمر خود به طور مداوم نو شود و همواره جریان داشته و سیال باشد.
اینکه ایرانیان از زمانهای باستان اولین روزفصل بهار را برای این نو شدن و به قول امروزیها ریست کردن خود وملت خود قرار داده اند ؛ نه فقط از خوش ذوقی و روحیه بشاش آنها در طول تاریخ بوده است ؛ بلکه قانون تکوینی مقدر شده برای این ملت نیز تقش اساسی را در انتخاب آن داشته است.
تقویم ایرانیان از قدیم الایام شمسی بوده و بر این اساس روزهای آن در طول سال ثابت می باشد(برعکس تاریخ قمری)؛ شاید قرار دادن تاریخ شمسی برای یهودیان تاثیر پذیری است که ملت آنها از ایرانیان منجی خود گرفته وآن را حفظ کرده اند.
بر اساس این تاریخ یک واقعه در طول قرون متمادی در یک روز خاص از یک ماه خاص در سال اتفاق می افتد و فقط نام روزهای هفته آن (شنبه ، یکشنبه و...) تغییر میکند. در نتیجه سالگرد یک اتفاق تاریخی در گذشته ،همواره در همان روز از ماه است.
به نظر این حقیر نوروز برای ایرانیان به عنوان عید و روزی نو در تاریخ تقویمشان انتخاب نشد مگر به دلیل پیش بینی دقیقی که دانشمندان متبحر ایران باستان از اتفاقی که قراراست در این روز اتفاق افتد می کردند.
اما چه رویدادی؟
